Trzydzieści lat temu ukazał się trzeci solowy album Stinga The Soul Cages; z tej okazji wczoraj na platformach streamingowych pojawiła się „urodzinowa” rozszerzona edycja tej płyty, a na niej trzynaście dodatkowych nagrań – wśród nich m.in. maxi-singlowa wersja najpiękniejszej piosenki w całym zestawie.
| 16.01 | 09.01 | tyg. | |||
| 1. | 1 | 5 | Joseph Williams | Liberty Man | |
| 2. | 2 | 10 | Joseph Williams | Never Saw You Coming | |
| 3. | 6 | 9 | Bleachers + Bruce Springsteen | Chinatown | |
| 4. | 3 | 17 | Mr. Mister | Slip Through My Fingers | |
| 5. | 14 | 3 | Chris Cornell | Nothing Compares 2 U | |
| 6. | 4 | 2 | Paul McCartney | Find My Way | |
| 7. | 13 | 4 | Steven Wilson | 12 Things I Forgot | |
| 8. | 5 | 4 | Balthazar | Losers | |
| 9. | 8 | 19 | Of Monsters And Men | Visitor | |
| 10. | 12 | 50 | Bat For Lashes | The Boys Of Summer (Live at EartH, London 2019) | |
| 11. | 15 | 7 | Anna Of The North | Lovers | |
| 12. | N | 1 | Ray Wilson | You Could Have Been Someone | |
| 13. | N | 1 | Biffy Clyro | Space | |
| 14. | 9 | 4 | Deep Purple | Man Alive | |
| 15. | 10 | 7 | Roxette | Happy Together | |
| 16. | 11 | 6 | Roxette | Pocketful Of Rain | |
| 17. | 19 | 10 | Birdy | Open Your Heart | |
| 18. | 20 | 8 | Bruce Springsteen | Last Man Standing | |
| 19. | 7 | 2 | Ed Sheeran | Afterglow | |
| 20. | 16 | 11 | The Knocks + Foster The People | All About You |
Po 20. – czyli witają się z gąską:
| 21. | –– | Death Cab For Cutie | Fall On Me | ||
| 22. | –– | Death Cab For Cutie | Waterfalls | ||
| 23. | 22 | Sam Smith | The Lighthouse Keeper | ||
| 24. | 25 | David Bowie | Tryin' To Get To Heaven | ||
| 25. | –– | Barry Gibb + Keith Urban | I've Gotta Get A Message To You |
Wiosną ukaże się nowa płyta Raya Wilsona zatytułowana The Weight Of Man. Pierwszy singiel z tego albumu pojawił się pod koniec ubiegłego roku, a dziś debiutuje w mojej dwudziestce na #12.
Cztery z pięciu nagrań, które witają się w tym tygodniu z gąską, ukazały się już w tym roku. The Georgia E.P. to pięć coverów piosenek artystów pochodzących z Georgii, które zespół Death Cab For Cutie nagrał w roku 2020, by wesprzeć finansowo założoną w tym stanie organizację Fair Fight, walczącą o sprawiedliwe wybory w USA. Płyta została właśnie wydana w limitowanym nakładzie na winylu w kolorze brzoskwiniowym, a piosenek można od kilku dni słuchać także w serwisach streamingowych – posłuchałem i wybrałem: jedną z lat 80. – z repertuaru R.E.M., a drugą z 90. – z repertuaru TLC.
Barry Gibb postanowił nagrać płytę z piosenkami The Bee Gees w stylu country i bluegrass... Pomysł wydaje się znajomy? Tak, podobną płytę w 2012 roku wydał Lionel Richie i podobnie jak Barry, zaprosił do jej nagrania wykonawców country, jednak po przesłuchaniu albumu Tuskegee – jako, że nie jestem fanem gatunku – miałem zdecydowaną ochotę powrócić do oryginalnych wersji piosenek Lionela; w przypadku Barry'ego powracam do albumu Greenfields: The Gibb Brothers' Songbook Vol. 1 (8 stycznia 2021) za każdym razem z coraz większą przyjemnością. Na razie z gąską wita się nowa wersja przeboju „I've Gotta Get A Message To You” z 1968 roku, który tu z Barrym zaśpiewał Keith Urban, ale na kolejne zestawienie czekają już duety z Alison Krauss i Brandi Carlile...
Na koniec powracam do roku 1991 i ponownie zaglądam na listę najpopularniejszych singli w Stanach Zjednoczonych sprzed trzydziestu lat; a tu na #3 zespół Damn Yankees.
Can you take me high enough? To był największy – choć dziś już trochę zapomniany – przebój grupy Damn Yankies, który dotarł na amerykańskiej liście przebojów do miejsca #3. Na miejsce #2 z #1 spadła Madonna z piosenką „Justify My Love” (o której pisałem tydzień temu), a na miejscu #1 znalazł się siódmy singiel Janet Jackson z albumu Rhythm Nation 1814 (1989) – „Love Will Never Do (Without You)”. Był to czwarty po „Miss You Much”, „Escapade” i „Black Cat” amerykański numer #1 z tej płyty, która godnie wypełniła czas między promocją Bad (1987) jej starszego brata Michaela i premierą jego kolejnego albumu Dangerous (1991). To także niezmiennie od ponad trzydziestu lat moja ulubiona płyta w dyskografii Janet Jackson.